Öğrencilerin sıklıkla yakındıkları genel bir konu vardır yapmaları gereken günlük işlerin tũm zamanlarını aldığından şikâyet ederler. Ancak zaman doğru kullanılırsa zaman her şeye yönetebilecektir. Bir kişinin, 24 saatlik bir günde entelektüel gelişimi için yeterli olabilecek 4 saatlik zaman dilimini ayıramaması mümkün değildir. Aslında gün içinde, zihnin tam olarak gücüne sahip olduğu birkaç saati çalışmaya ayırmak fazlasıyla yeterli olacaktır. Gün içindeki boşluklarımıza aldığımız notları temize çekmeyi ve bu notları düzenlemeyi de eklersek, kayda değer bir entelektüel gelişim için size zaman birakmayacak hiçbir meslek yoktur. Dahası, avukatlık, doktorluk ve öğretmenlik gibi özünde rutin olmaktan çok uzak olan meslekler dahi zamanla rutinleşir. Birkaç yıl üst üste aynı dersi vermiş bir öğretmen için bu ders artık alışılmıştır. Bir avukat ya da doktor çok nadir olacak şekilde gelen yeni vakalar haricinde aynı şeylerle sürekli olarak muhataptır. Bu sebepledir ki, yıllar boyu en yüksek pozisyonlarda ancak aynı işleri farkında olmadan tekrar tekrar yaparak bilgisinin uzandığı kollara ket vuran birçok insan vardır. Örneğin, bir profesörün yaşadığı yorgunluk zihinsel değildir. Konuşmasına bağlı olarak kullandığı kasların kolayca yorulmasıdır aslında. Bu kasların yorgunluğu vücudun genel gücünü zayıflatır ancak zihinsel yorgunluğa sebebiyet vermesi mümkün değildir. Aslında iyice irdelendiğinde, bir kişi çalışmak için üç ya da dört saat ayırabildiğini itiraf eder ancak normal zamanda söyledikleri, çalışmak için beş ya da altı saate ihtiyaç duyduklarıdır. Bunu mümkün kılmadıkları için de hiçbir şey yapmama kararı alırlar. Her gün yalnızca üç saat ayırsanız bile çalışmaya odaklanın. Çalışmanızın kesinlikle size kâr getirdiğini göreceksiniz. Günde üç saatlik çalışmayı altı ay devam ettirmek mi? Yoksa günde altı saatlik çalışmayı üç ay devam ettirmek mi? Harcanan toplam zaman aynıdır evet ancak elde edilen sonuçlar mutlaka farklılık gösterir.

Leibnitz bu duruma şöyle vurgu yapmıştır: “Zihnimizi aşırı çalışma ile parlatmaya uğraştıkça aslında onu karartırız.”

Leibnitz

“Şeytanın tembellere yaptıracak işleri vardır.” Uğraşacak hiçbir şeyi olmayan zihinleri lüzumsuz şeylerle ilgilenmeye başlar. Hiçbir şey yapmayan bir insanın boş boş oturmak için bolca vakti olacaktır. Boş işlerle ilgilenme durumu zihni geliştirdiği gibi aksine onu köreltir . Çalışmak yaşamın zevkini on kat arttırır ancak tembel onu görmezden gelir.

Bu makale Jules Payot tarafından kaleme alınan İrade Eğitimi adlı kitaptan derlenmiştir.

Ücretsiz kurs ister misin kaydol!

(Visited 189 times, 1 visits today)